انبه میوه ای گرمسیری است درخت انبه از تیره سماق می باشد و خاستگاه این میوه شبه جزیرهٔ هند، پاکستان، بنگلادش و آسیای جنوب شرقی است هر چند امروزه بسیاری از کشورها ی گرمسیری این گیاه را پرورش می دهند و به سراسر جهان هم صادر می کنند. انبه ریشه های بلندی دارد و بهترین خاک برای آن خاک سبک می باشد. عمر درختان به دست آمده از بذر بسیار بیشتر از درختانی است که با پیوند رشد می کنند. این میوه افزون بر مصرف خوراکی و آشپزی و آبمیوه ای که دارد از آن برای مزه دهنده وهمچنین صنعت عطر کاربرد دارد. برگ این درخت را نیز برای جنبه های زینتی به کار می برند.
این درخت دارای قد بلندی است و تا چهل متر می می تواند رشد کند و شاخ و برگ های آن هم تا ده متر دنباله دار می شوند. عمر این درخت می تواند به بیش از سیصد سال هم برسد و تا پایان عمر میوه دهی را انجام می دهد. درخت انبه هنگامی که جوانه می زند برگ هایی با رنگ نارنجی که کمی مایل به صورتی هستند دارد اما هر چه زمان میگذرد به قرمزی می گراید و پس از آن هم سبز تیره می شوند. شکوفه های این درخت سپید و کوچک هستند. هر کدام از شکوفه ها ۵ گلبرگ، ۵ کاسبرگ و ۵ پرچم دارد، و رایحه ای همچون موگهٔ بهار دارد. پماد برگ درخت انبه، باعث تقویت مو و پوست سر خوب است و ویژگی رنگی (سیاه) نیز دارد. سه تا شش ماه زمان می برد تا میوه ها برسند. وزن هر انبه می تواند بین پانصد گرم تا ۲٫۵ کیلوگرم برسد. رنگ و اندازهٔ انبه های بسته به مکان و شرایط پیامونی می تواند متفاوت باشد.میوهٔ رسیده انبه هم می تواند زرد، نارنجی، قرمز یا سبز داشته باشد. میوه ها که می رسند بوی شیرهٔ ملایمی می دهند و با فشار ملایمی فرو می روند. در میان میوه هستهٔ درشتی وجود دارد که با توجه به گونه درخت می تواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین می باشد. مزه انبه ها بسته به اینکه از چه گونه ای هستند متفاوت می باشد. افزون بر این با توجه به گونه نبه یا این که بیش از اندازه رسیده باشد، گوشت آن می تواند صاف یا رشته رشته ای باشد.
این درخت انبه هزاران سال است که در شبه جزیره هند رشد یافته است و پرورش داده می شود و در سده پنجم و چهارم پیش از میلاد از آنجا پا به آسیای شرقی گذاشت. از سدهٔ دهم میلادی، انبه توسط اعراب به شرق آفریقا، و سپس به برزیل، کارائیب و مکزیک برده شد. یک دوم انبه جهان را هند تولید می کند. افزون بر این کشورها، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوب شرقی پرورش داده می شود. این گیاه به آسانی پرورش می یابد.
استان هرمزگان بیشترین کشت سطح هرمزگان را داراست.انبه ایران در کرانه های دریای عمان و حومه ان کشت می شود. برای پیدا کردن درختان انبه بارور باید به شهرستان حاجی آباد سربزنید. از سیصد سال پیش بود که انبه به هرمزگان رسید. البته در کرمان به ویژه کهنوج و فهرج هم این درخت کاشته می شود. گیلانی هم این درخت را می کارند که بسیار آبدار است و در لهجه محلی به آن انبوه می گویند.
باید پیش از اینکه به سراغ پرورش انبه بروید بدانید که کار ساده ای پیش رو ندارید. مگر اینکه هدفتان کاشت انبه در باغ باشد یا اینکه به دنبال کاشت حرفه ای هستید زیرا همه دانه های انبه به مرحله میوه دهی نمی رسند.
با مراجعه به صفحه محصولات سایت گل گیفت از جدیدترین محصولات ما دیدن فرمایید.