پس از این که بذر مورد نظر را گزینش کردیم باید به فکر شیوه کشت باشیم . برای این کار ما دو راه در پیش داریم که یکی کشت مستقیم است و دیگری کشت خزانه است که گزینه دوم به دلیل اینکه در هزینه ها و منابع صرفه جویی می شود بهتر است انجام شود. اگر خواستید به روش مستقیم بکارید باید خاک را گاورو کنید یعنی رطوبت کافی داشته باشد به این منظور باید خاک زیر و رو شود. خاک مناسب برای کشت خیار در گلدانهای نشا بیته موس است که ماده ای طبیعی به شمار می آید و در همه جا یافت می شود. اگر می خواهید بذر پس از پنج تا هفت روز جوانه بزند باید سینی نشا را در دمای سی درجه سانتی گراد قرار دهید و نور و رطوبت کافی را هم به آن برسانید. اگر شرایط یاد شده وجود نداشته باشد نه تنها در جوانه زدن تاخیر ایجاد می شود بلکه فرآیند رشد هم دچار ایراد می شود. بیست و چهار ساعت پیش از اینکه که بذر را به زمین انتقال بدهید آن را در یک پارچه نخی یا پنبه ای نگهدارید.البته پیش از هر چیز باید آن را در آب ولرم بخیسانید تا آفت و بیماری گریبان گیر آن نشود و سالم وارد خاک شود.
هنگامی که بذرها سبز شدند و به اندازه کافی رشد کردند باید به زمین گلخانه منتقل شوند. در همین راستا باید حفره هایی که با فاصله تعیین شده و بر پایه پراکنش بوته در متر مربع محاسبه شده است بر روی بسترها به وجود بیاوریم. که درست باید به اندازه حجم خاک گلدانهای سینی نشا باشد. آنگاه باید محتاطانه نشا را به همراه خاک درون گلدان از گلدانها جدا نمایید و درون حفره ها قرار دهید. در این مرحله باید مراقب کنید تا آسیبی به ریشه ها وارد نشود. پس از اینکه نشا را به زمین منتقل کردید زمان انجام آبیاری است. یادتان باشد زمان قرار گرفتن نشا در گلدان نباید از اندازه همیشگی بیشتر شود زیرا سبب می شود که ریشه به علت پایین بودن حجم خاک مشکل دار می شود و از رشد طبیعی باز خواهد ماند. و در نتیجه نشا ضعیفی خواهید داشت که رشد مناسبی هم در پی آن رخ نخواهد داد.
برای دست یافتن به بیشترین برداشت محصول از هر متر مربع تراکم بوته های خیار بسیار مهم است. برخی از کشاورزان و گلخانه داران باور دارند که هر چه تعداد بوته خیار در واحد سطح بیشتر باشد محصول بیشتری هم به دست خواهد آمد بر پایه تجربه های موجود بدست آمده در گلخانه های خاکی برای واریته های موجود می توان تراکمی تا سه بوته داشت. البته این را می توان از تجربه شخصی برداشت کرد و می توان از تجربه های کشاورزان دیگر بهره برد. باید گفت این موضوع دلیل فنی دارد که بسته به میزان نوردهی و مواد مغذی خاک می تواند متفاوت باشد به ویژه در فصل های سرد که نیازهای بوته خیار می تواند تفاوت داشته باشد. کشت باید به گونه ای باشد که بوته ها سایه ای روی هم نیندازند و جلوی تابش خورشید به همدیگر را نگیرند به ویژه اینکه زمستان ها چون خاک غذای کمتری به ریشه می دهد می تواند آسیب زا باشد.
آبیاری گلخانه بهتر است دارای سیستم تحت فشار قطره ای باشد. به کاربردن نوارهای آبیاری جلوی هدر رفتن آب را می گیرد و بهترین روش ممکن است. بر پایه برنامه ی منظم آبیاری بوته خیار را انجام دهید چون که آبیاری به صورت سنتی هم مصرف آب را بالا می برد و همچنین رطوبت درون گلخانه مواد غذایی در خاک را می شوید و دسترسی ریشه را به ماده غذایی کم می کند. هرچند باید گفت که آبیاری بوته خیار بر پایه سن گیاه بافت خاک و زمان مصرف می تواند تفاوت داشته باشد.